Mappalibri – Pagina 3 – THE DREAM LIFE OF BALSO SNELL

2 juli 20187 december 2018

‘Het zakboekje van het pijnboombos’ van Francis Ponge: de grootse poëzie van een anti-poëtica

Francis Ponge (1899-1988) schreef met Het zakboekje van het pijnboombos (1947) een van de meest fascinerende teksten binnen zijn omvangrijk en veelzijdig oeuvre. Het is een soort logboek, ‘onderweg naar een gedicht’, waarin Ponge zijn moeizame arbeid om het wezen van een pijnboombos in poëzie te vatten minutieus uit de doeken doet. Zijn ambitie is groot: hij wil de essentie, de crux van het bos ‘uit de onopgemerktheid’ halen en ‘de wereld van het woord’ binnenloodsen. Het zakboekje van het pijnboombos biedt een unieke inkijk in het creatieve schrijfproces van de man die met tegenzin bekend stond als ‘de dichter van de dingen’.

Lees verder ‘Het zakboekje van het pijnboombos’ van Francis Ponge: de grootse poëzie van een anti-poëtica

2 juli 20187 december 2018

‘Spoken in Moskou’ van Joseph Roth: ‘Ik teken het gezicht van de tijd’

De joods-Oostenrijkse auteur Joseph Roth (1894-1939) was niet alleen een vermaard literator, maar ook erg geliefd en populair als reporter. Roth was geen doordeweekse verslaggever, verre van. Hij was naar eigen zeggen een schrijver én journalist: ‘Ik teken het gezicht van de tijd’, schreef hij in een brief aan zijn Duitse redacteur. In Spoken in Moskou, een nieuw deel met journalistiek werk, brengt Roth verslag uit van zijn bewogen reis in 1926 doorheen de prille Sovjet-Unie. Aan de hand van reportages, brieven en dagboeknotities doorprikt hij in zijn onvolprezen stijl de droom van het sociale Sovjet-experiment en toont hoe oude en nieuwe fantomen het Rusland van na de Oktoberrevolutie parten bleef spelen.

Lees verder ‘Spoken in Moskou’ van Joseph Roth: ‘Ik teken het gezicht van de tijd’

4 juni 20187 december 2018

‘Vrouwen’ van Mihail Sebastian: de gevoelens van een ontnuchterde estheet

Vrouwen (1933) is het eerste in het Nederlands vertaalde fictiewerk van Mihail Sebastian (1907-1945), een van de succesvolste en belangrijkste Roemeense schrijvers uit het interbellum. Wie beter dan Jan H. Mysjkin — die eerder naast veel andere Roemeense literatuur het werk van Sebastians tijd- en landgenoot Max Blecher in ons taalgebied introduceerde— kon deze bundeling met vier verhalen rond de genadeloze rokkenjager en flierefluiter Ştefan Valeriu vertalen? Vrouwen spreekt aan door de uit het leven gegrepen dialogen, de sfeervolle observaties en de voor die tijd gewaagde sensualiteit. Lees verder ‘Vrouwen’ van Mihail Sebastian: de gevoelens van een ontnuchterde estheet

7 mei 20187 december 2018

‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager: de wereld gaat ten onder aan ongebreideld geprevel

De prijs voor de opvallendste titel van het literair jaar gaat nu al naar Ik wordt, de nieuwste roman van Harry Vaandrager (1955). De in het oog springende spelfout vestigt niet alleen de aandacht op waar het in dit boek om draait — het ‘ik’ in een narcistisch tijdperk — maar is meteen ook een voorbode van het onvergelijkelijk taalfestijn dat losbarst eenmaal je het boek nietsvermoedend openslaat. Lees verder ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager: de wereld gaat ten onder aan ongebreideld geprevel

7 mei 20187 december 2018

‘Terug naar Reims’ van Didier Eribon: zelfonderzoek met een dubbel vonnis

Wanneer zijn vader na een slepende ziekte overlijdt, keert de Franse socioloog en filosoof Didier Eribon (1953) na ruim dertig jaar terug naar Muizon, een semistedelijke gemeente op twaalf kilometer van zijn geboortestad Reims. Hij ontvluchtte als prille homoseksueel deze provinciestad in het noordoosten van Frankrijk om te gaan studeren in Parijs. Vanaf dan verbrak hij alle banden met zijn familie en ontpopte zich in de hoofdstad tot linkse intellectueel.

In Terug naar Reims, een boeiende sociologische en politieke studie vermomd als biografisch zelfonderzoek, beslist Eribon niet opnieuw te vluchten, maar in het verleden te duiken, op zoek naar manifeste antwoorden. Zo wil hij begrijpen hoe het komt dat zijn familie niet langer links stemt, maar al jaren openlijk kiest voor het Front National. Hij stelt zichzelf als ‘klassemigrant’ in vraag, ontleedt zijn sociale identiteit en die van het arbeidersmilieu waarin hij opgroeide.

Lees verder ‘Terug naar Reims’ van Didier Eribon: zelfonderzoek met een dubbel vonnis

2 april 20187 december 2018

‘Het jachtgeweer’ van Yasushi Inoue: de grootste Japanse schrijver waar je nog nooit van hoorde

In Japan is Yasushi Inoue (1907-1991) een klinkende naam, maar in ons taalgebied is hij nog een nobele onbekende. Uitgeverij Bananafish is er duidelijk op gebrand hierin dit jaar verandering te brengen. Een eerste stap in die richting is de publicatie van Inoue’s literaire debuut Het jachtgeweer (1949), een ingenieus gecomponeerde novelle over een noodlottige liefdesdriehoek. Einde mei verschijnt dan weer Stierensumo (1950), waarvoor Inoue toentertijd de prestigieuze Akutagawa-prijs in de wacht sleepte, tot op vandaag Japans meest gegeerde literaire onderscheiding. Lees verder ‘Het jachtgeweer’ van Yasushi Inoue: de grootste Japanse schrijver waar je nog nooit van hoorde

2 april 20188 december 2018

‘Voor het vergeten’ van Peter Verhelst: in memoriam matris

Geheel onverwacht overlijdt de moeder van Peter Verhelst. De familie is in diepe rouw, hulpeloos ten aanzien van het verlies, bezorgd over de vader die alleen achterblijft. Op zoek naar betekenis en troost verschuilt de ontredderde schrijver zich waar hij veilig is, in breed uitwaaierende, onwereldse verhalen-in-verhalen, zoals alleen Verhelst die kan vertellen. Voor het vergeten troont de lezer mee naar nieuwe wonderlijke werelden waar edelherten, mythologische figuren, bomen en witte katten de dienst uitmaken. Lees verder ‘Voor het vergeten’ van Peter Verhelst: in memoriam matris

5 maart 201816 januari 2019

‘Meteoor’ van Karel Čapek: de ondoorgrondelijkheid van een ongewoon leven

Tijdens een storm stort een vliegtuigje ‘als een gloeiende meteoor’ neer. De piloot overleeft de crash niet, de passagier wordt zwaargewond naar het ziekenhuis afgevoerd. Hij is buiten bewustzijn, heeft geen papieren bij zich en is onherkenbaar door zijn brandwonden. In zijn ziekbed wordt hij van kop tot teen gehuld ‘in een enorm kluwen van wit, zorgvuldig gewikkeld verband’. Omdat niemand iets weet over de identiteit van het slachtoffer krijgt hij de naam ‘geval X’.

Vanuit vier verschillende standpunten reconstrueert Karel Čapek (1890-1938) in zijn wervelende roman Meteoor (1934) het levensverhaal van deze mysterieuze onbekende. Een dokter baseert zich op deductie, ‘een barmhartige zuster’ laat zich leiden door haar dromen, een helderziende door zijn intuïtie en een schrijver door zijn verbeelding. Wat is de waarheid? Hoe ziet een ander zijn leven eruit? Lees verder ‘Meteoor’ van Karel Čapek: de ondoorgrondelijkheid van een ongewoon leven

5 maart 20187 december 2018

‘Fallen leaves: brieven van 1966-2016′ van L.H. Wiener: op gevaar af begrepen te worden

In zijn lange schrijverscarrière is Lodewijk Henri Wiener (1945) heel vaak in de pen gekropen en correspondeerde gretig met vriend en vijand. Die pen is net als in zijn bejubelde verhalen en romans meer dan eens in ziedend vitriool gedoopt. Wieners toorn is berucht en geducht, maar in Fallen leaves — een selectie van brieven die Haarlems mooiste schreef in een tijdsspanne van vijftig jaar — komt ook zijn zachte, vrolijke en gevoelige kant uitvoerig naar boven. Deze prachtige bundeling laat zich lezen als een bijzonder onderhoudende, epistolaire autobiografie en openbaart op hartverwarmende wijze de Mensch Wiener. Lees verder ‘Fallen leaves: brieven van 1966-2016′ van L.H. Wiener: op gevaar af begrepen te worden

5 februari 201816 januari 2019

‘De blinde uil’ van Sadegh Hedayat: een adembenemend schimmenspel

Tachtig jaar geleden publiceerde Sadegh Hedayat (1903-1951), de vader van de moderne Iraanse literatuur, zijn hallucinante cultklassieker De blinde uil (1937). Vijftig jaar later, in 1987, verscheen bij het inmiddels opgedoekte Coppens & Frenks de eerste Nederlandse vertaling rechtstreeks uit het Farsi. Jarenlang was de uitstekende maar inmiddels hopeloos uitgeputte en onvindbare vertaling van Gert J.J. de Vries de nachtmerrie van iedere zichzelf respecterende antiquarische boekenjager. Daar brengt Uitgeverij Jurgen Maas met een mooie herdruk, een herziene vertaling én een deelname aan het Schwob-programma nu gelukkig verandering in. Lees verder ‘De blinde uil’ van Sadegh Hedayat: een adembenemend schimmenspel